http://www.mercola.com/article/microwave/hazards.htm
The Hidden Hazards Of Microwave Cooking
http://www.mercola.com/article/microwave/hazards2.htm
The Proven Dangers of Microwaves
In 1991 publiceerden Hans Ulrich Hertel en een professor aan de universiteit van Lausanne een onderzoek, waarin gewezen werd op het feit, dat voedsel, gekookt in de magnetron, grotere gezondheidsrisico's met zich mee kunnen brengen dan voedsel gekookt op de conventionele manier.
Belangrijke veranderingen werden ontdekt in het bloed van de vrijwilligers, die voedsel nuttigden, dat in de magnetron bereid was. Dit waren ondermeer een verlaging van alle hemoglobine- (bloedarmoede dus!) en cholesterolwaarden, vooral HDL-(goede cholesterol) en LDL(slechte cholesterol)-waarden en -verhouding. De witte bloedcellen toonden een sterkere korte-termijnvermindering na de inname van in de magnetron bereid voedsel dan na de inname van alle andere varianten. A1 deze indicaties wezen in de richting van vermindering van goede gezondheid en van degeneratie. Bovendien was er een sterk verband tussen de hoeveelheid microgolven in het testvoedsel en het lichtgevend vermogen van luminescente bacteri?n, die blootgesteld werden aan serum van proefpersonen, die dat voedsel aten. Mede hierdoor kwam Hertel tot de conclusie, dat zulke technisch afgeleide energie?n dan ook op mensen kunnen overgaan via de consumptie van in de magnetron bereid voedsel.
In Journal Franz Weber (no. 19) verscheen een artikel, waarin werd vastgesteld, dat de consumptie van in de magnetron bereid voedsel kankerachtige effecten op het bloed hadden. Dit artikel werd gevolgd door het onderzoek.
Toen Hertel met prof. Blanc de resultaten openbaar maakten, kwam de hamer van het gezag op hen neer. Een machtige handelsorganisatie, de Zwitserse Vereniging van Dealers in Elektrische Apparaten voor Huishouding en Industrie, bekend als de FEA, sloeg snel toe. Zij dwongen de president van het rechtbank van Seftigen, in het Kanton Bern, een 'spreekverbod' uit te vaardigen tegen Hertel en Blanc.
In 1998, echter, werd dit besluit vernietigd. In een vonnis, uitgesproken in Strassbourg op 25 augustus in het geval Hertel uit Zwitserland, was het Europese Hof voor de Rechten van de Mens van oordeel, dat er inbreuk was gedaan op Hertel's rechten in het vonnis van 1993. Volgens Artikel 50 van de Conventie beloonde het Hof de gedaagde met een gespecificeerd bedrag voor proceskosten en onkosten.. Het Hof voor de Rechten van de Mens besliste dat het 'spreekverbod', opgelegd door de Zwitserse rechtbanken tegen de wetenschapper uit Bern, die hem verboden om te verklaren, dat magnetrons gevaarlijk zijn voor de gezondheid, in strijd was met de vrijheid van meningsuiting. Bovendien werd Zwitserland gelast een schadeloosstelling te betalen van 40.000 francs.
Dit vonnis moet een eind maken aan juridische censuur van personen, die de aandacht willen vestigen op de gevaren voor de gezondheid van bepaalde producten.
Ongezonde gisting
Er zijn dus belangrijke veranderingen ontdekt in het bloed van vrijwilligers die voedsel aten dat in de magnetron bereid was. Zoals een vermindering van alle hemoglobinegehaltes en cholesterol gehaltes, zowel het goede als de slechte cholesterol, en de verhouding daartussen. Zo ook een korter leven van lymfocyten en leukocyten ofwel witte bloedcellen. De resultaten laten tendensen tot bloedarmoede zien. Geconstateerd is dat de beschadigde cellen van het voedsel tevens een gemakkelijke prooi vormen voor virussen, schimmels en andere micro-organismen. Het verzwakt de afweercellen. Dat betekent dat de natuurlijke herstelmechanismen worden onderdrukt. De cellen vervallen van een gezonde oxidatie in een ongezonde gisting.
Het was pas in de zeventiger jaren dat de eerste rapporten kwamen die twijfelden aan de veiligheid van voedsel, gekookt in een magnetron. Studies m.b.t. weefselleer met broccoli en wortel, gekookt in de magnetron, lieten zien dat de moleculaire structuren van de voedingsstoffen werden vervormd tot het punt van het verwoesten van de celwanden, terwijl bij conventioneel koken de cel-structuren intact blijven (Journal of Food Science 1975; 40:1025-9.)
Hoe een magnetron werkt
Een magnetron oven gebruikt een component dat een magnetron-buis wordt genoemd, die ervoor zorgt dat een electronenbundel gaat oscilleren op een hele hoge frequentie, hierbij wordt microgolf straling geproduceert. Huishoudelijke en commerci?le apparaten gebruiken een frequentie van 2,45 GHz bij een vermogen van 90-1000 watt voor een huishoudelijke magnetron, waarvan de voeding ontworpen is om 4000 volt pulsen te geven aan de magnetron-buis. De 2,45 GHz frequentie wordt gebruikt omdat water de electro-magnetische energie het snelst en maximaal absorbeert, waarmee voedsel dat water bevat snel kan worden opgewarmd. De moleculen binnen het voedsel worden gedwongen om zichzelf te richten naar het heel snel veranderende veld en te oscilleren rond hun as. Warmte wordt geproduceerd door de aanmerkelijke hoeveelheid intermoleculaire wrijving (zie aanhef van dit artikel).
Microgolven worden vanuit de magnetron-buis gestraald naar het ovengedeelte, waar ze het voedsel opwarmen van binnenuit, terwijl gewone ovens dat andersom doen. Opwarmen van binnenuit kan een aantal koude plekken geven, waardoor het bord constant moet draaien. Het maximum lek-niveau wat is toegestaan onder de huidige standaarden is een vermogensdichtheid van 5 mWatt per vierkante centimeter op een afstand van 5 centimeter vanaf de ovendeur. Deze limiet is gebaseerd op standaarden voor microgolf straling die worden aangevochten door hen die aangeven dat met niet-thermische effecten van microgolf straling en de overeenkomende stralingsniveaus (zoals, bijvoorbeeld, met mobiele telefoons.) rekening moet worden gehouden. De deur zelf moet periodiek worden gecontroleerd om u ervan te verzekeren dat hij niet heel erg lekt.
Hertel's onderzoek
Elf jaar geleden bundelde Dr. Hertel, een voedseldeskundige die al verscheidene jaren voor een van de internationale Zwitserse voedsel-bedrijven had gewerkt, zijn krachten met Professor Bernard Blanc van het Federal Institute of Technology om een uitgebreid onderzoek te leiden over het effect van voedsel bereid in magnetrons op mensen. Alhoewel het programma stopgezet werd door het Zwitsers Nationaal Fonds besloten de twee wetenschappers om een kleiner onderzoeksprogramma zelf te betalen. Bloedmonsters werden van iedere vrijwilliger genomen voordat ze aten, daarna een bepaalde tijd na het eten van de bovenstaande preparaten.
Minder lymfocieten
Belangrijke veranderingen werden gevonden in het bloed van mensen die magnetron voedsel hadden gegeten: o.a. een vermindering in alle hemoglobine en cholesterol waarden, zowel het hoge-dichtheid cholesterol (HDL; "goed" cholesterol) als het lage-dichtheid cholesterol (LDL; "slecht" cholesterol.) (Nexus, 1995; April-May: 25-7.) Lymfocieten (witte bloedcellen) lieten een opvallende vermindering zien, direct na het eten van voedsel uit de magnetron. Bij het eten van ander voedsel was dat niet het geval. Bovendien ontdekte Hertel een heel belangrijk verband tussen de hoeveelheid magnetron energie in het testvoedsel en de helderheid van bacteri?n die oplichten als er naar gekeken wordt onder een speciale lamp, als men het bloed hiermee belicht werd van degenen die het voedsel gegeten hadden. Hertel concludeerde dat deze energie doorgegeven wordt aan degenen die magnetron voedsel eten. Behalve deze effecten van het opwarmen met de magnetron van voedsel, vond Hertel ook niet-thermische effecten die, zoals hij beweert, de permeabiliteit van het celmembraan veranderen door de electrische potentialen tussen de binnenkant en de buitenkant van de cel te veranderen.
Beschadigde cellen
De beschadigde cellen worden een gemakkelijke prooi voor virussen, schimmels en andere micro-organismen. De natuurlijke reparatiemechanismen van cellen wordt ook verstoord, wat uiteindelijk de cel dwingt om naar een "noodtoestand" energie voorziening om te schakelen van aeroob (op zuurstof gebaseerd) naar anaeroob (geen zuurstof) ademen. In plaats van water en kooldioxide te produceren, produceren ze waterstofperoxide en koolmonoxide. In zo'n situatie, neemt Hertel aan, vallen de cellen terug van "gezond verbranden" naar een ongezond "gist" proces van energie opwekken. Hertel verklaart dat als voedsel wordt bereid in de magnetron, dat de oven een ingangsvermogen van ongeveer 1000 Watt of meer gebruikt. De resulterende verwoesting en deformatie van de voedselmoleculen produceert nieuwe "radiolytische" chemische verbindingen, onbekend in de natuur.
De huidige kennis in wetenschappelijke kringen is dat magnetron en ander bestraald voedsel geen hogere niveaus van radiolytische chemische verbindingen bezit dan voedsel op de traditionele manier gekookt, maar Hertel's resultaten laten het tegengestelde zien. Bloedonderzoek van de deelnemers bevestigde ook dat het bloed niet goed was bij degenen die voedsel uit de magnetron aten. Monsters, genomen om 7.45 elke morgen, 15 minuten na de voedselinname en twee uren later lieten zien dat erythrocyte, hemoglobine, hematocriet en leucocyte waarden allen op het laagste niveau van normaal waren bij degenen die magnetron voedsel aten. Deze resultaten zijn gelijk aan degenen die bloedarmoede lijken te krijgen; de resultaten werden zekerder en statistisch van betekenis in de tweede maand van de studie. Bovendien, als bovenstaande waarden naar beneden gaan, gingen de cholesterol waarden in het bloed dienovereenkomstig omhoog.
Het is niet moeilijk te begrijpen waarom de publicatie van deze resultaten in 1992 een succes zou hebben betekend in Zwitserland. Desalniettemin was de reactie van de Zwitserse autoriteiten en industrie om hem te berechten en beschuldigen van oneerlijke competitie. Dit blijft een zwarte bladzij in de Zwitserse geschiedenis. Zo was de druk op Professor Blanc zo groot dat hij zich gedwongen voelde om afstand te nemen van de interpretatie in hun gezamenlijke publicatie kort hierna. Onder elkaar bekende hij aan Dr. Hertel dat hij bang was voor de veiligheid van zijn familie. (Journal of Natural Sciences, 1998: 1:2-7.) Ondanks pogingen om hem zijn mond te snoeren, blijft Dr. Hertel's onderzoek beschikbaar aan het publiek buiten Zwitserland.
Russen weerden magnetrons
Na W.O. II experimenteerden de Russen ook met magnetron ovens. Vanaf 1957 tot nu toe werd hun onderzoek gedaan in het Radiotechnologisch instituut in Klinsk, Byelorussia. Volgens U.S. onderzoeker William Kopp, die veel van de resultaten van het Russische en Duitse onderzoek bij elkaar zocht en werd eerst vervolgd omdat hij dit deed (Journal of Natural Sciences, 1998;
1: 42-3) ? werden de volgende effecten waargenomen door de Russische teams:
Opgewarmd vlees in magnetrons, geschikt voor menselijke consumptie veroorzaakte:
-
d-Nitrosodiethanolamine (een bekende kankerverwekker).
-
Destabilisatie van actieve biologische eiwit verbindingen.
-
Creatie van een bindend effect met de radioactiviteit in de atmosfeer.
-
Creatie van kankerveroorzakende stoffen binnen eiwit-hydrolisaat verbindingen in melk en granen.
- Microgolfstraling veroorzaakte ook een wijziging in het afbraakproces van glucoside en galactoside,
elementen binnen bevroren fruit als ze op deze manier worden ontdooid.
- Microgolven veranderden het verteringsgedrag van plant-alkalo?den als ze rauw, gekookt of bevroren
hieraan werden blootgesteld voor een hele korte tijd.
- Kankerveroorzakende vrije radicalen werden gevormd in bepaalde mineraal-moleculaire formaties
in plantaardige substanties, vooral in rauwe groenten uit plantenwortels.
- Innemen van magnetron voedsel veroorzaakte een hoger percentage kankerachtige cellen in het bloed.
- Door de chemische veranderingen binnen het voedsel, gaan storingen ontstaan in het lymfesysteem,
een aftakeling van de capaciteit van het immuunsysteem om zichzelf te beschermen tegen kankergroei.
- De onstabiele vertering van magnetron voedsel wijzigt het elementaire voedsel, wat leidt tot storingen
in het verteringssysteem.
- Degenen die magnetron voedsel aten lieten statistisch gezien een hogere maat van maag en ingewandskanker zien, inclusief een algemene aftakeling van celwandweefsel met een geleidelijke afbraak van de vertering en darm functie. Microgolf straling veroorzaakte significante vermindering in de voedingswaarde van alle voedsel waaroverde studie ging, in het bijzonder: Een vermindering in de biologische beschikbaarheid van vitamine B-complex, C en E, essenti?le mineralen en "lipotrophics", Verwoesting of de voedingswaarde van nucle?nezurenprote?nen in vlees. Verminderen van de stofwisselingsactiviteit van alkalo?den, glucosiden, galactosiden en nitrilosiden (basisingredi?nten in fruit en groenten.) Merkbare versnelling van structurele ontbinding in al het voedsel (Perceptions, 1996; May/June: 30-3.)
Daarom werden magnetrons geweerd in Rusland in 1976
; dit verbod werd opgeheven na de Perestrojka.
Verder onderzoek
Terwijl sommige van de bovengenoemde resultaten nog moeten worden bevestigd, heeft ander onderzoek in Engeland en de U.S. andere mogelijke risico's ontdekt. In 1990 op de Universiteit van Leeds hebben twee onderzoekers in het Departement van Medische Microbiologie de ongelijkmatige verhitting onderzocht dat kan worden veroorzaakt door magnetrons. Ze vonden uit dat de hoeveelheid zout in een bepaalde portie aardappelpuree de temperatuur binnenin be?nvloedde?
Zoveel te groter de hoeveelheid zout, zoveel te lager de temperatuur. De auteurs concludeerden dat "de slechte doordringing van microgolven in het testvoedsel met hoge ionen-concentraties kon resulteren in de inductie van electrische / ionische stroom in de oppervlakte van het voedsel. Dit zou ook verklaren waarom commercieel voedsel opgewarmd in magnetrons kookt aan het oppervlak en nog steeds koel is aan de binnenkant." (Nature, 1990; 344:496.) Een geval werd gerapporteerd in 1991 van een pati?nt in het ziekenhuis van Tulsa, Oklahoma, die dood ging aan "anaphylaxis" nadat ze een bloedtransfusie had gekregen die was opgewarmd in de magnetron.
De straling lijkt het bloed op een bepaalde manier veranderd te hebben waardoor de pati?nt stierf. (Journal of Natural Sciences, 1998; 1: 2-7.) In augustus 1989, onderzoek in opdracht van de Britse regering liet zien dat Listeria en andere potentieel dodelijke bacteri?n kunnen overleven in magnetron voedsel, zelfs als instructies worden opgevolgd. ( Food Business, 1989; 20:12.) Ander onderzoek in de V.S. heeft aangetoond dat de praktijk van opwarmen van overgebleven voedsel in de magnetron gevaarlijk is. Onderzoekers onderzochten een uitbraak van Salmonella onder mensen die een picknick hielden in 1992 en zagen dat mensen die overgebleven vlees mee naar huis namen en met de magnetron opwarmden ziek werden. Geen van degenen die een conventionele oven of fornuis gebruikten werd ziek.
De onderzoekers concludeerden dat, vergeleken met conventionele methoden van opwarmen van voedsel, dat magnetrons geen preventieve bescherming boden tegen ziektes. (American Journal of Epidemiology, 1994: 139: 903-9.) Dus, onderzoeken genoeg, maar sindsdien is het gebruik van magenetrons, ook in restaurants e.d. alleen maar toegenomen. En daarmee ook de onverklaarbare kwalen.
Als je water in de magnetron doet en je geeft het aan planten dan gaat de
groei van planten achteruit totdat ze dood gaan.
Test met water uit magnetron op planten
Warm geen melk op in een magnetron
Opwarmen of ontdooien van menselijke melk door een magnetron veroorzaakt een vermindering van het aantal antilichamen in de melk, zelfs als hele lage temperaturen (20-53?C) worden gebruikt (Paediatrics, 1992; 89:667-9.) In een studie, uitgevoerd op Stanford University in California, werd duidelijk dat warm maken op hogere temperaturen dan 72?C een aanmerkelijke vermindering in alle geteste afweerfactoren veroorzaakte. De onderzoekers verwierpen het gebruik van magnetron in ziekenhuizen om menselijke melk op te warmen, zelfs op lage temperaturen. Een andere studie, uitgevoerd in Wenen, concludeerde dat koken in de magnetron een groot aantal wijzigingen in de eiwitten in het voedsel veroorzaakte die niet werden waargenomen na conventioneel koken.
D-proline en cis-D-hydroxyproline werden in aanmerkelijke hoeveelheden gevonden in de magnetron opgewarmde melkpoeder voor baby's, terwijl normaal alleen L-proline wordt gevonden in biologisch materiaal. (L staat voor Laevo-rotatie, D voor dextro-rotatie, refererend aan de richting waarin electronen roteren in hun baan van optische polarisatie.) Lubec en zijn collega's waarschuwden dat "de conversie van trans naar cis vormen een groot risico kon vormen omdat als de cis-aminozuren worden ingesloten in peptiden en eiwitten in plaats van hun biologische tegenhangers, kan dit leiden tot structurele, functionele en immunologische veranderingen" (Lancet, 1989; 9: 1392-3.)
Ander onderzoek heeft ook aangetoond dat het opwarmen in de magnetron van melk voor baby's moleculaire veranderingen in aminozuren in melkeiwitten, giftigheid veroorzakend of de voedingswaarde van de melkformule verlagend. Desalniettemin was het aantal veranderde eiwitten heel laag. (Journal of the American College of Nutrition, 1994; 13:209-10.)
Meer smaak- en kleurstoffen
Een ander problemen met voedsel bereid in de magnetron is de smaak niet optimaal is. Dit heeft de ontwikkeling van voedsel additieven speciaal voor magnetron gestimuleerd om kunstmatig de kleuren en smaken te cre?ren die consumenten verwachten. Of zoals Australische studenten Ashton en Laura verklaren in hun boek "The Perils of Progress" (Zed Books, London, 1999): "Een voorbeeld van een nieuw type van smaak-producerende technologie ontwikkeld voor gebruik in magnetrons is "susceptors."
Deze apparaten worden normaal gesproken gelijmd aan de verpakking van magnetron voedsel en worden gebruikt om bepaalde gebieden met hoge temperatuur te bereiken. Dit heeft het effect van het bruin worden van het voedsel gedurende het koken met de magnetron. Een subtiel bijeffect van sommige van de voor 1992 "susceptor" apparaten verzorgden het vrijkomen van een kleine hoeveelheid van een giftige chemische verbinding: bisphenol-A-diglycidyl ether (BADGE); in het voedsel gedurende het koken in de magnetron. BADGE was een component van koude lijm, gebruikt om de susceptors aan de verpakking te maken.
" De auteurs citeren een studie uit 1992 van 52 monsters van pizza waarin in negen susceptors werden gebruikt, in een merk een concentratie BADGE werd gevonden tussen 0.2 ? 0.3%. De stof werd gevonden in de pizza als ze werden gekookt in de verpakking volgens de instructies. (Food Additives and Contaminants, 1995; 1:779-87).
Verpakkings sporen
Ander onderzoek liet zien dat een groot aantal chemische stoffen wordt losgelaten van de susceptor die is samengepakt met het voedsel zoals pizza's wafels en franse frietjes voor de magnetron Een studie identificeerde 44 verschillende vluchtige chemische stoffen, waaronder carcinogeen benzeen (AOAC international 1993; 76:1268-75). Een andere giftige chemische stof die overgaat van de verpakking naar het voedsel tijdens het magnetron-kookproces is benzophenone, een component van de inkt geprint op het karton (Food Additive Contaminates, 1994; 11:231-40).
Brood en ontbijt worden vaak verkocht in zakken met wax om ze gemakkelijk in de magnetron te kunnen opwarmen. Hoewel een recente studie heeft aangetoond dat bereid volgens de instructies resulteerde in 60% dat werd opgenomen in het voedsel.(Food Additives Contaminants, 1994; 11:79-89). De PVC plastic films die het voedsel bedekken gedurende het koken met de magnetron laten zoveel plastic sporen na in het voedsel dat in 1996 werd aanbevolen dat PVC niet in direct contact met het voedsel mag worden gebruikt gedurende het koken in de magnetron. (AB Badeka, MG Kontominas, 1996; cited in Ashton and Laura, 1999, page 68.)
(Onderzoek werd ook gedaan door: Lynne McTaggert, Editor van het maandelijks magazine, "What Doctors Don't Tell You", Satellite House, 2 Salisbury Road, London SW19 4EZ, U.K. Zij is o.a. de schrijver van het boek 'Wat artsen je niet vertellen'. ISBN 90-5637-148-7 uitgever Lemniscaat Rotterdam)
Knoeien met de voeding Knoeien met voeding met aspartaam, sucralose en andere omstreden zoetstoffen
BAD SEED: The Truth About Our Food Video
Gerommel met onze voeding, zie:
Dit is uw toekomst, maar je kunt het stoppen (film)
Wat gebeurt er met planten als ze water krijgen die in de magnetron is bewerkt? Schrik niet. Hieronder de test met gewoon water en water uit de magnetron:
Het resultaat na drie dagen
Na vijf dagen
Het resultaat na zeven dagen
Dit is het resultaat na negen dagen
Zie ook watertest magnetron en planten
Disclaimer